
واژه
ی سماور از زبان روسی گرفته شده است و به معنی “خود جوش” می باشد و اولین
سماور هم در شهر تولا روسیه در سال 1820 ساخته شده است.
سماور
های اولیه ساده و شکل کتری بوده و تنوره داشته است که هیزم یا زغال را
داخل تنوره میریخته و آب جوش میامد. این سماور ها دارای لوله و دسته و
تنوره بوده است.
به
مرور زمان بخاطر حجم بیشترآب سماور را بزرگتر ساختند و چون سماور سنگین تر
میشد و بلند کردن و کج کردن آن سخت شد، کم کم لوله جای خود را به شیر
داد.و دودسته در طرفین شیر قرار گرفت. و به شکل امروزی درآمد
اما تنوره در همه سماورها عضو ثابت و اصلی بوده و میباشد.
در
ایران برای اولین بار سماور در دوره سلطنت شاهرخ نوه نادر شاه افشار وارد
ایران شد و تا پایان دوران صدارت امیر کبیر که وی صنعتگران ایرانی را به
ساخت سماور تشویق کرد این وسیله از کالاهای وارداتی بود.